چگونه يك غلط املايي، سبب شد تا نام يك امامزاده جابجا شود؟

روز سه شنبه ، 9 ژانويه 1979 ، در دفتر كار خود نوشتم: «ديروز و امروز ، عصر ، به مدت نيم ساعت خدمت آيت الله شبيري زنجاني رسيدم. در اين زمان هر روز گروهي از دانشجويان و علاقه مندان به دفتر وي كه منزل سابق آيت الله سيد رضا صدر رحمه الله عليه است ، مي آيند و وي با توجه به شرايط و س theالات ، س questionsالاتي را مطرح مي كند. امروز از امامزاده ناصرالدين كه روبروي مسجد امام حسن عسكري (ع) است س askedال كردم. او گفت:

آقاي نجفي ، اساساً مبتني بر طالبان ، نوشت كه وي از نسل باتانا است ، همانطور كه به طور عمده از ناصرالدين از نسل باتانا كه در باسوك قم به خاك سپرده شد ، نام برد. وي افزود: در نسخه مسجد جامع ، وي “در باغ دفن شده است”. از قضا امامزاده ناصرالدين در بم نيز وجود دارد. “فرم شجره نامه اي كه اكنون در امامزاده وجود دارد به دليل همين خطاست و هيچ دليلي ندارد.”

طبيعتاً من به تربت پاكان ، دوست دانشمند ، آقاي مدرسي ، رفتم. وي در جلد دوم مكتب سورانيك نوشت: در نسخه چاپي كتاب عمد الطالب – از آثار اوايل قرن نهم – مكتب سورانيك در كنار قلعه كوم ذكر شده است ، جايي كه ناصرالدين علي باطاني ، از نوادگان امام محتبي ، به خاك سپرده شد. بر اساس اين مقاله ، صاحب انور الموشهين در شجره نامه برخي از امامان و بقاع متبركه قم فرضيات و اجتهادهايي دارد كه مورد قبول واقع شده است. بعد از او ، برخي ديگر ، چه سليقه ها و داستان هايي در هم آميخته اند كه مبتني بر اين اجتهاد نيستند. حضرت استاد علامه ، آقاي شبيري زنجاني – از علماي بزرگ قم – كه با نسخه اصلي خود با نسخه اصلي خود روبرو شده و تصحيح شده است ، به اين نكته اشاره كردند كه در اين اقدام تصحيح نسخه موجود: نسخه 3524 دفتر كتابخانه بزرگ مسجد قم (مورخ در ابتداي رجب 862 به خط امام ابن جلال كرمان – ص 18 ، سطر 11) به جاي “باشك كوم” “باشك بام” ذكر شده است ، كه به دليل نويسنده بودن آن كرمان ، چنين آدرس دقيقي براي “بم” مي دهد خير ، “قم” به اعتبار عقلاني نزديكتر است. (تربت پاكان: 20/2)

سالها پيش ، من از اين نسخه از مسجد جامع عكس گرفتم. فكر مي كنم اين درخواست دوست عزيزم آقاي موري موتو بود. من به آن مراجعه كردم و بر اساس خطاب آقاي مدرسي ، مقاله را به شرح زير يافتم:

ويدت از خاندان ناصرالدين بن علي بن مهدي بن محمد بن الحسين بن زيد بن محمد بن احمد بن جعفر بن محمد آل بطحاني كه در مدرسه در محل سورانيك به خاك سپرده شد. (نسخه № 3524 ، ص 18 ، ص ، خط 11).

در نسخه چاپي عمد الطالب ، از اين تعبير به عنوان “سوق قم” ياد شده است (عمد الطالب ، چاپ انصاريان قم ، 1417 ق ، ص 68). در منتهي الامال (1/583) از عمد الطالب نقل شده است: و از كساني كه من پيدا كردم منسوب به بثاني ، ناصرالدين علي بن مهدي بن محمد بن حسين بن زيد بن محمد بن احمد بن جعفر بن عبدالرحمن بن محمد بطاني به دليل حوادث در درايو از قم به منطقه سورانيك در مدرسه مدفون شد. از جعفر بن محمد العراجي در “منهال الضرب في انصاب العرب” (قم ، مرعشي ، 1419 ، ص 99) نام برده شده است: “… مدفون موفق باشيد “در مدرسه واقعي در منطقه سورانيك.”

ظاهراً اعتقاد بر اين است كه امامزاده ناصرالدين بايد نزديك عوضي كوم باشد. سوق قم ، همانطور كه اكنون در چهار راه بازار و قبل از نقاشي اين خيابان است [آذر] در زمان رضاشاه ، وي تا مسجد امام ادامه يافت. در اينجا يك محراب گمنام وجود دارد و اين حرم مقدس به عنوان صخره اي در سوك كوم شناخته مي شود به همين دليل كتيبه اي در اين باره نوشته شده و نام آن را ناصرالدين معبد گذاشته اند.

در حال حاضر ، كتيبه اي بر روي امامزاده نصب شده است كه ناصرالدين نام دارد و در كنار بازار كوم يا واقعاً در چهارراه قرار دارد. اين كتيبه ظاهراً به سفارش آيت الله مرعشي ساخته شده و بر اساس همان هجي است. در اين كتيبه آمده است: بازسازي توسط بنياد خيرين كوم ، تاريخ بازسازي 1411 ق 1369 ه.

عبارت موجود در نسخه اصلي طالبان در مسجد جامع

در مورد “شق بم” نام آن در بسياري از منابع تاريخي باستان ذكر شده است. در تجارب ملل (42/7) گفته شده است: و ابن بختيار به جيرفت رفت و صفوف اعمال و پيشاني اموال و نفوذ از طرف كساني كه به زندگي كساني كه پناه مي برند ، است. در آن و دعاي آنها براي تبعيت از او و پادشاه بيشتر كرمان و سرپرستانش.

در معاهده اعلي علي عليه السلام (توسط افضل الدين كرماني م 652) آمده است: امير مجاهد الدين رحمت الله (7) شش سال پيش نقش و چهره آن روز را در آينه غيب ديده بود ، به طوري كه روز بيست و دوم ماه رمضان روز سه شنبه ، پادشاه بادي آريز از مرزهاي كوبانان فرود آمد و از آنجا برخاست و به باك و نرماشير رفت. (عقدالعلي ، تهران ، 1977 ، ص 76 و ر.ك: 65 ، 100) به همين ترتيب در تاريخ بهترين ها يا آغاز زمان در وقايع كرمان (ص 21 ، 33 ، 92) تاريخچه Kingdom 248، 268، 312) و منابع ديگر بيا. اين نام در تواريخ حافظ ابرو (1108/2/2) ، سعدين مطلع (جلد 1 ، كتاب اول ، ص 366 و جلد 1 ، كتاب دوم ، ص 1139) و منابع بسيار بعد از تاريخ كرمان نيز ذكر شده است.

در شرح تاريخ پادشاهي (ص 312) آمده است: بخش: كرمان در تاريخ باستان به دو بخش شرقي و غربي تقسيم شده بود (يا گرمسيري و سرد ، عروج و جنايت). Shaq Bam ، مركز مناطق استوايي ، به شما مي رود. نظرات صمت آل علي (ص 117) مي گويد كه شق بم به معناي كشور و منطقه كوه است.

در صحيف الارشاد (ص 208) گفته شده است: بدانيد كه: دارالامان كرمان ، سرزمين پهناور و كشور [فسيح‏] در زمان سلف ، از هفت شهر بزرگ تشكيل شده بود و بنيانگذار آن شاه اردشير بن ساسان بن بابكان بن بهرام بن ساسان بن بهمن بن اسفنديار بن كشتاساف بود و اولين شهر كرمان آباد اكنون قاجوان بداواد بود. [است].

و اما امامزاده ناصرالدين كه در بم است ، در مجموعه نصيري ، بخشي از تاريخ شهر بم ، به وي اشاره شده است. اين متن را از وب سايت باساتين (كد مطلب 868) دريافت كردم: پنجم

“دروازه نرماشير” به مراسم تشييع جنازه حضرت رفيع الدردات نگاه مي كند ، از جمله حضرت قدو al العريفين و كعبه الوسلين “امامزاده نصيرالدين” ، كه از نوادگان حضرت سيد الساجدين است ) آنها رفيق و رفيق بودند تا به شهر بزرگ مدينه بروند ، يك شب در خواب جمال ، با كمال حضرت رسول و كل رهبر ، مشاهده شد. ، او به زبان وحي ترجمه كرد: اي كودك! اين سرزمين براي شما صدق مي كند و شما بايد ازدواج كنيد و آن را به يك شخص خاص بدهيد [معرفي] من كردم.

در مورد محله سورانيك كه بيشتر در طالبان است ، من آن را در جاي ديگري پيدا نكردم. نمي دانم اين كلمه درست نوشته شده يا كلمه ديگري اصلاح شده است. تحقيقات بيشتر در مورد تاريخ هاي محلي مورد نياز است.

از معلم پرسيدم كه آيا علاوه بر آنچه در تربت پاكان دارند ، توضيحي براي من مي نويسند؟ آنها اين سند را ارسال كردند ، برخي از منابع آن نيز در بالا ذكر شده است:

دانشمند عزيز عزيز – از خبر درگذشت احسان اشراكي ناراحت شدم. او يكي از دوستان قديمي من بود و به نظر مي رسد آخرين بار ما در سال 1979 ملاقات كرديم ، اما قبل از آن ، در سالهايي كه او رهبر گروه تاريخي بود ، به دليل دوستان و علايق مشترك با او ملاقات كردم. در مورد شق بم ، من نمي دانم آيا علاوه بر آنچه در منابع فارسي داستان كرمان ديديد ، چيزي هم دارم يا نه. آنچه را كه پس از انتشار تربت پاكان در جلد دوم به آن بر خوردم ، در آنجا اشاره كرده است كه سخنان مفيد و صحيح رهبر معظم انقلاب را ذكر كرده است ، كه به همان شيوه مبهم نقل مي كنم ، نوشتم: “سمت العالي: چاپ سيزدهم خوشبختانه بنيانگذار شهر كرمان باخمان فرزند اسفنديار بود ، در آن زمان او از سيستان به باك نقل مكان كرد. اقبال در نظرات كتاب: 117 مي گويد: تقسيم فراكسيون آبي به معناي كشور و منطقه كوه است. زرقالي در اين پيام ، به دنبال ماجراي محمد بن ابراهيم طليطلي ، معروف به ابن شاق الليل ، در سال 455 درگذشت. در عقدعلي: چاپ 66 عامري گفته شده است: كرمان به دو قسمت تقسيم مي شود: قسمت شرقي آن بم ، و غربي سيرجان است. بنابراين ، معلوم مي شود كه در اين كتاب ، هرجا بحث از بم باشد ، به قسمت كوهستاني شرق كرمان اشاره شده است (صص 13 ، 48 و 95 و يادداشت ها: 8 ، 19 و 43. همچنين سامت ال -علي: 95: 21 و يادداشت 47. همچنين بند سيرجان در معاهده آل علي: 66 و تبصره 74). ثابت قدم و سربلند باشيد. با احترام: حسين مدرسي. در يك ايميل ديگر ، مارقوم گفت: اكنون من به دنبال چيزي در البيان و التابين جاحظ بودم. من به مرجعي در صفحات 96-97 اين نشريه روبرو شدم كه توسط دارالجيل در بيروت منتشر شد ، به رهبري عبدالقيس ، كه از جناح هاي عمان و بحرين نام مي برد.